QUE PASA SE SE FERVE COCA COLA? LOGO DE VER ESTE VIDEO NON PUIDEN TOMAR OUTRO VASO NA MIÑA VIDA

O video dun usuario de YouTube acerca da Coca-Cola está dando a volta ao mundo. Queremos advertirche que se es un fiel amante desta gasosa, pode que logo de ver isto non queiras tomala nunca máis.

O video titulado "una Morte Silenciosa" xa leva máis de 5 millóns de visitas e aínda que foi subido hai uns anos atrás recén agora seviralizó.

Musulmáns noruegueses preocupados por xuízo ao autor de matanza

OSLO. - Os líderes musulmáns en Noruega manifestaron preocupación de que a ideoloxía antiislámica de Anders Behring Breivik, o fanático de ultradereita xulgado por matar 77 persoas, pase a un segundo plano polos interrogantes sobre a súa saúde mental. O confeso miliciano antimusulmán conmoveu a Noruega o 22 de xullo cunha bomba e un ataque sistemático a tiros que tiveron como branco a sede do goberno e o campamento xuvenil do Partido Laborista. Dende que admitiu os ataques, a cuestión principal do xuízo é determinar se a saúde mental de Breivik admite que sexa responsable dos feitos.

"Non" son "siquiatra, pero o que é importante é o que fixo. Iso debería ser o foco de atención, e non o tolo que estea", comentouMehtab Afsar, director do Consello Islámico en Noruega, unha organización que nuclea grupos musulmáns na nación.

"Quere desfacerse dos musulmáns e o islam de Europa. Ese é a súa mensaxe principal. Por iso non vexo a razón de gastar tantas enerxías en determinar se é normal ou non", dixo Afsar a The Associated Press.

Breivik dixo ao tribunal que as súas vítimas traizoaron a Noruega ao abrir o país á inmigración. Instou a unha revolución "patriótica" para deportar os musulmáns de Europa.

Nun manifesto de 1,500 páxinas que cargou en liña antes dos ataques, Breivik citou frecuentemente blogueros antiislámicos segundo os cales os musulmáns están a colonizar Europa gradualmente. Pero ata agora, gran parte do xuízo versou sobre a súa saúde mental e non sobre a súa ideoloxía.

Algúns musulmáns cuestionan a validez de sicoanalizar a Breivik por considerar que é comparable cos terroristas islámicos. "Ninguén se preguntou sobre a saúde mental de Osama bin
Laden", argumentou Usman Rana, médico e columnista, despois das oracións do venres nunha das maiores mesquitas de Oslo, a Misión Islámica Mundial de inspiración sufí.

A mesquita, con exquisitas decoracións con azulexos bicolores e caligrafía árabe, está aberta a todos, e permitiuse a entrada dun reporteiro sempre que quitase os zapatos antes.

Ra, que saudaba as súas amizades en urdú e nun dialecto noruegués, agregou: "Creo que (Breivik) non está tolo. Os que din que está tolo non saben nada de terrorismo".

Astronauta da NASA, revela existencia de extraterrestres

A pesar de que a NASA sempre descartou a existencia de extraterrestres e OVNIs, Edgar Michel de 77 anos, astronauta da nave Apolo-14 que realizou a aluaxe, revelou aos medios un segredo sorprendente ao afirmar que existen extraterrestres e moitos OVNIs visitaron a Terra e realizado "contactos de terceira categoría" con funcionarios de NASA, non obstante, o goberno estadounidense gardouno en segredo durante 60 anos, segundo informaron o xoves medios ingleses.

Extraterrestres non abrigan hostilidade cara a seres humanos
Na súa entrevista coa radio Kerrang de EUA, Edgar Michel, astronauta da nave Apolo-14 de NASA e o sexto na aluaxe, revelaron que na súa carreira de astronauta os OVNIs (obxecto voante non identificado) arribaron en varias ocasións á Terra, non obstante, todos os contactos entre os extraterrestres e os seres humanos foron ocultados pola NASA.
Segundo fontes achegadas á información de NASA, os extraterrestres son ananos, con pequena estatura, ollos grandes e cabeza gramde, estraños para os seres humanos, dixo o astronauta.
Os extraterrestres contan con avanzada ciencia e tecnoloxía, incomparables para as humanas. Non obstante, non abrigan hostilidade cara aos seres humanos.
"Se sentise hostilidade polos seres humanos, rematariámonos, " explicou.

"É real o incidente Roswell"

Os investigadores de UFO cren que os restos do obxecto atropelado en Roswell do estado de Novo México pertencen a un OVNI proveniente doutros planetas.
Michel confirmouno na súa entrevista con Kerrang, agregando que dende entón os extraterrestres visitaron varias veces o noso planeta e o goberno estadounidense gardou en segredo estes sucesos durante máis de 60 anos.
"Nos últimos 60 anos, o goberno procurou ocultar a verdade do suceso. Non obstante, os astronautas decatáronse dalgúns detalles revelados. Traballei nas entidades militares e de informacións, o que nos permitiu coñecer a verdade que a xente común non sabía. É verdade, os extraterrestres visitaron a Terra. os astrónomos descubriron materias orgánicas no espazo, que constitúen trazos da existencia da vida. Teoricamente, os seres humanos non deben ser a única vida intelixente. os gobernos de diversos países deben prestar importancia ás crecentes informacións da prensa sobre os OVNIs. Non hai necesidade de sentir terror nin os ocultar, afirmou o ex astronauta.
Dixo que se treve a revelar a verdade das visitas dos extraterrestres ao globo terrestre xa que non ten interese pola súa propia seguridade. Outros astronautas tamén o saben, engadiu.

"Amstrong tamén viu OVNIs"

Segundo os medios, ao baixar á Lúa co módulo lunar "Eagle", o astronauta Neil Armstrong descubriu tres OVNIs de 15 a 30 metros de diámetro.
Tras decatarse da información de Amstrong sobre o que vira, de inmediato os expertos de NASA no centro de control en Houston cambiaron da canle de comunicación que usaba o astronauta. Só se podía oír a última frase que dicía Amstrong: "Aí hai moitos obxectos grandes. Diós meu! Son realmente grandes e encóntranse ao outro bordo ao cráter considerando a nosa aluaxe".
Michel Edgar foi un dos poucos astronautas que recoñeceron abertamente a existencia dos OVNIs. O que puxo ao descuberto ten extremadamente sorprendido o presentador de Kerrang, quen dixo que ao principio cría que se trataba de bromas que gastaba o astronauta, pero expresouno con toda seriedade.
Non obstante, un voceiro de NASA dixo que o departamento non perseguiu os OVNIs, nin tampouco ocultou a existencia da vida extraterrestre na Terra e noutros planetas. Michel Edgar é un grande estadounidense e a NASA non comparte coa súa opinión no asunto. A misión da NASA consiste en explorar a verdade. Se existen extraterrestres, non hai necesidade de ocultalo, afirmou o funcionario. (Pobo en Liña)

Descobren que en Saturno a auga chove dende os aneis

Un estudo realizado pola Universidade de Leicester (Reino Unido), detectou que a auga que existe na atmosfera de Saturno procede dos seus aneis, dende onde cae como chuvia. Na investigación, financiado pola NASA e publicado en Nature, determinouse tamén que este líquido flúe por moitas máis zonas do planeta das que cría e, ademais, que inflúe na composición, a estrutura e a temperatura da atmosfera. Saturno é o primeiro planeta en mostrar unha interacción significativa entre a súa atmosfera e o seu sistema de aneis El autor principal do estudo, James O'Donoghue, sinalou que "saturno é o primeiro planeta en mostrar unha interacción significativa entre a súa atmosfera e o seu sistema de aneis". Segundo explicou, "o principal efecto da chuvia que cae dos aneis é que actúa para 'apagar a ionosfera de Saturno'. "Noutras palabras, esta chuvia reduce as densidades de electróns nas rexións nas que cae", apuntou. O'Donoghue explicou que este efecto na densidade de electróns é importante porque explica por que, durante moitas décadas, as observacións detectaron densidades inusualmente baixas en certas latitudes de Saturno. O estudo tamén axuda aos científicos a entender mellor a orixe e evolución do sistema de aneis de Saturno e os cambios na atmosfera do planeta. "Un importante motor do ámbito e o clima da ionosfera de Saturno, a través de vastas extensións do planeta, son partículas dos aneis situados a 200.000 quilómetros", explicou outro dos autores do traballo, Kevin Baines. A principios de 1980, as imaxes da nave Voyager da NASAmostraban de dous a tres bandas escuras en Saturno e os científicos teorizaron que a auga podería ter caído nelas dende os aneis. Esas bandas non se volveron ver ata o ano 2011. Agora, as observacións realizadas co telescopio Keck II (Hawai), demostraron esa interacción entre os aneis de Saturno e a ionosfera.

O legado do home que non podía recordar

Henry Molaison nunca o soubo, pero era un home famoso. Polo menos no ámbito da neurociencia, que lle debe grandes avances no coñecemento da formación da memoria.

O estadounidense, coñecido como o paciente H. M., é posiblemente o home cuxo cerebro máis se estudou en vida. O particular amnesia que sufriu tras unha complexa cirurxía -era incapaz de xerar novos recordos- converteuno nun caso único para comprender como o cerebro é capaz de almacenar e evocar as vivencias.

Molaison faleceu en 2008, pero o seu cerebro seguirá axudando aos investigadores, a xulgar polos datos que publica esta semana a revista Nature Communications. Un equipo de investigadores da Universidade de San Diego (EUA) creou un modelo en tres dimensións do órgano que permite estudar con detalle as súas particularidades. Elaborado a partir de 2.400 imaxes de tecido diseccionado, o modelo permite considerar a anatomía do cerebro cunha gran resolución. O obxectivo, aseguran os seus creadores, que xa puxeron o atlas ao servizo doutros científicos, é contribuír a coñecer mellor os detalles da formación da memoria.

Cando tiña 10 anos, Henry Molaison comezou a ter ataques epilépticos que non fixeron máis que empeorar co tempo. A súa calidade de vida era tan mala, que aos 27 anos -corría o ano 1953-, o estadounidense decidiu someterse a unha intervención para intentar reducir o seu impacto. William Beecher Scoville foi o encargado da operación, na que se extraeron partes dos lóbulos temporais mediais, incluídos a rexión do hipocampo.

Os ataques reducíronse drasticamente, polo que Scoville pensou que a intervención fora un éxito. Non obstante, pronto se decatou de que a cirurxía solucionara un problema para carrexar outros.

Ao recuperarse da operación, Molaison empezou a mostrar un comportamento estraño: non recoñecía o persoal que lle atendía habitualmente no hospital e non podía gardar ningún recordo do que sucedera tras pasar pola mesa de operacións.

En cambio, si rememoraba episodios da súa vida anterior, as súas capacidades intelectuais e a súa linguaxe permanecían intactas e si era capaz de aprender a utilizar un instrumento ou realizar unha tarefa.

O fallo afectaba basicamente á súa capacidade para consolidar e almacenar nova información na súa memoria declarativa, a que permite evocar os recordos de forma consciente. "Podía manter unha conversación perfectamente, pero poucos minutos despois ser incapaz de recordar tela mantido ou á persoa coa que falara", exemplifican os autores da investigación que recolle Nature Communications.

Este descubrimento supuxo todo un cambio de paradigma, xa que deixaba claro que, ao contrario do que se pensaba nese momento, a memoria non era algo único que se distribuía ao longo todo o cerebro, senón que había distintos tipos de memorias e que se localizaban en zonas concretas. No caso da formación da memoria a longo prazo, o hipocampo erixiuse como unha rexión clave.

O detallado modelo en tres dimensións xerado na Universidade de San Diego (grazas a que Molaison doou o seu cerebro á ciencia) permitiu a Jacopo Annese e o seu equipo analizar en profundidade as secuelas da operación de Scoville, afondando na información que xa deixaran entrever as distintas resonancias magnéticas ás que sesometío en vida Molaison.

Os detalles son tan precisos, que os científicos localizaron unha lesión descoñecida ata a data e descubriron que o paciente conservaba máis tecido no hipocampo do que se pensaba (se ben estaba desconectado das estruturas próximas).

Nas súas conclusións, os investigadores invitan a continuar estudando un caso que, segundo afirman, marcou a "dúas xeracións na investigación sobre a memoria e con toda probabilidade seguirá sendo no futuro tan emblemático como o é hoxe"

Matou dous homes por un piropo

O acoso maniféstase de moitas formas na vida diaria, e aínda que algúns se xustifiquen ou defendan, os piropos forman parte del.

Non obstante, unha moza venzolana levou ao extremo a súa molestia e asasinou dous homes polo suposto cumprido.

A través de redes sociais circula a historia dunha moza de 21 anos que disparou contra un grupo de homes e matou dous deles. Ela explicou que non soportou que o grupo a acosase mentres camiñaba polas rúas. Contívose sen dicir nada pero minutos máis tarde apareceu cunha arma e comezou a disparar.

A rapaza foi detida dende o pasado 3 de xaneiro mentres autoridades venezolanas realizan as investigacións correspondentes.

Este tema desatou un gran debate entre usuarios de redes sociais pois existen homes como mulleres que consideran un piropo como algo inofensivo mentres que tamén está a parte que si o considera unha agresión.

O caso do rapaz que "resucitou"

Paul Mutora estaba mal. Este mozo de Kenya, angustiado, tomou a peor decisión que podería ter tomado: inxeriu insecticida para suicidarse.

Así foi como o encontrou a súa familia, na súa casa e tirado no piso. Inmediatamente, a súa familia trasladouno ao hospital pero os médicos confirmaron o diagnóstico do seu falecemento. De acordo ao que informa "Star", un diario local, logo de que os profesionais determinaron a morte, seguiron os pasos legais, informóuselle á familia e o corpo foi levado á morgue.

O sorprendente foi cando, dous días despois e entre os cadáveres,Paul espertou. Sorprendidos, os empregados rescatárono apenas comezaron a sentir ruídos estraños. "Cando ingresamos ao lugar vimos que o corpo de Mutora se movía e que el respiraba. Comezamos a berrar do pánico", confirmou unha das testemuñas, segundo BBC Mundo.

Pero, que foi o que pasou?

"O que puido acontecer é que o insecticida baixou os niveis de pulsacións do corazón e non as detectamos, por iso declarámolo morto", afirmou Joseph Mburu, médico e xefe do Hospital Naivasha, onde aconteceu o episodio.

Mujer confiesa que padece una insólita y repugnante adicción.

ESTADOS UNIDOS. - O programa "A miña estraña adicción", que se emite na canle TLC, novamente impacto ao mundo co caso dunha moza de 22 anos que teñen unha insólita e noxenta manía: é adicta a mastigar cueiros sucios.

Incrible pero certo. A muller, chamada Keyshia, confesou o seu caso na TV norteamericana, revelando que mastiga cueiros de bebés cheos de ouriños e que ademais lle encanta ulilos.

Encántanme, simplemente teñen sabor incrible. Teño cueiros comigo cando cociño, teño algúns nos meus caixóns, tamén teño un cando durmo e outros tantos en distintos lugares da casa", detallou a moza.

Keyshia ademais revelou que xunta cueiros sucios no seu bolso grazas aos seus amigos que teñen fillos pequenos. Un noxo!

Estremecedoras imaxes comproban as torturas do réxime sirio

Un grupo de fiscais internacionais elaborou un informe sobre a base dunhas 55.000 fotos tomadas por un ex policía militar, desertor das forzas de Al Assad. As vítimas morreron por fame, estrangulación e outros métodos de tortura.
Apenas unas horas antes de la conferencia Ginebra II para buscar la paz en Siria, un informe publicado por el periódico inglés The Guardian y la cadena norteamericana CNN revelaestremecedoras imágenes que acreditan "pruebas directas" de torturas y asesinatossistemáticos de 11.000 prisioneros por parte del régimen de Bashar al Assad.

Este material, que consta de miles de fotografías de los cadáveres de los detenidos que estaban bajo custodia del régimen, cayó a manos de un equipo de fiscales de crímenes de guerra y expertos forenses, que elaboraron el informe final. Asimismo, la investigación será presentada ante un tribunal penal internacional.

"Es una prueba directa de la máquina asesina del régimen", aseguró David Crane, uno de los autores del reporte (ver PDF debajo). Los otros dos que formaron parte de la elaboración de la investigación fueron el ex fiscal de la corte especial para Sierra Leona,Desmond de Silva, y el ex fiscal del caso del ex presidente yugoslavo Slobodan Milosevic,Geoffrey Nice.

Crane foi quen procesou o ex presidente de Liberia, Charles Taylor, por crimes de lesa humanidade. Este caso converteuse na primeira condena a un xefe de Estado por crimes de guerra dende a Segunda Guerra Mundial. O ex mandatario recibiu unha pena de 50 anos de cárcere.

O informe foi encargado pola firma británica Carter-Ruck e financiado polo goberno de Qatar, un dos aliados ao grupo rebelde sirio. As fotografías foron tomadas por un desertor e ex policía militar sirio que, baixo o pseudónimo de "César", capturou 55.000 imaxes dende 2011 ata agosto de 2013.

Os detidos morreron por fame, estrangulación, e outros tipos de torturas, segundo revela o informe. Desmond de Silva, mesmo comparou as imaxes dos torturados coas dos superviventes do Holocausto.

"Os asasinatos foron sistemáticos, organizados e dirixidos dende arriba", confiou Crane á CNN. E agregou: "É unha máquina industrial insensible que despeza os seus cidadáns".

"César", o fotógrafo encargado unicamente de retratar os corpos dos detidos torturados, asegurou que chegou a fotografar ata 50 corpos por día, segundo o establecido polo informe final

Cando algún preso era asasinado, ao corpo asignábaselle un número e era fotografado nun hospital militar, co obxectivo de levar un rexistro de decesos. Isto serve comoevidencia irrefutable, segundo explican os avogados.

"En Serra Leoa encontreime con 1,2 millóns de seres humanos que foron destruídos, perono puiden vinculalos con nomes e incidentes", recordou David Crane. "Aquí, temos as fotografías, o fotógrafo e os informes con documentos, selos, firmas e datas", detallou.

Nas estremecedoras imaxes pódese observar estómagos, rostros e pernas cóncavos, en vez de convictos. "Este non é simplemente alguén delgado. Trátase dealguien que realmente morreu de fame", explicou o Dr. Stuart Hamilton, un patólogo forense, á CNN.

Ademais, nas fotos vese os torturados con contusións e hemorraxias severas, así como tamén con feridas alongadas e paralelas nos seus peitos.

Os especialistas determinaron que as feridas presentadas nos colos concordaban ás normais que se observan logo dunha estrangulación con corda, un anaco de caucho ou algún outro obxecto similar.

"A estrangulación deste tipo tamén concorda coa estrangulación utilizada como método de tortura", sinala o informe.

Dende o comezo da guerra, o presidente sirio, Bashar ao Assad, negou calquera tipo de crime de lesa humanidade e atribuíu estas mortes aos rebeldes.
A conferencia que se celebrará en Xenebra este mércores terá como principal objetivoponerle fin a un conflito armado que leva case tres anos, e que ata o momento se cobrou máis de 130.000 vítimas e a fuxida do país de millóns de civís.
                          

Descubren cómo evitar a pérdida da memoria.

Científicos da Universidade de Nova York desenvolveron un método para mellorar a coordinación de distintas rexións do cerebro, o que pode diminuír notablemente os esquecementos
Como se fixa a memoria no cerebro foi sempre unha obsesión da neurociencia. Ata agora, probárase que as vivencias dunha persoa se asentan con moita maior intensidade no cerebro se se produce unha sinalización no hipocampo.

Pero ademais, os científicos tiñan a hipótese de que canto maior era a distribución desa sinalización, mellor se fixaba a información recibida polo cerebro, aínda que aínda non puideran comprobalo. Isto propuxéronse Divachi e o seu equipo.

Para iso organizaron un experimento cun grupo de persoas ás que fixeron asociar unha imaxe cunha palabra. O mesmo procedemento foi realizado en días consecutivos, para probar a memoria de longa e curta duración.
Ao mesmo tempo que comprobaban canto recordaban, cunha resonancia magnética monitoreaban a reacción das súas neuronas.

Deste xeito, os investigadores lograron estudar o percorrido neuronal asociado ás imaxes recordadas e puideron comparalo co daquelas esquecidas. E o que descubriron foi que, nos casos nos que a memoria funcionou correctamente, se percibía unha maior coordinación entre o hipocampo e a codia cerebral esquerdaperirrinal (LPRC).

Dúas naves están estreladas na Lúa

O 17 de decembro de 2012, a Nasa estrelou intencionalmente dúas naves espaciais contra a Lúa. As dúas sondas xemelgas da misiónGravity Recovery and Interior Laboratory (Grail), destinada a elaborar un mapa de gravidade do noso satélite, encaixáronse contra unha montaña do polo norte lunar debido a que non tiñan nin suficiente altura nin combustible para seguir coas súas 

GAMONAL RESISTE

Cada noite, durante a batalla que libra a policía nas rúas do barrio de Gamonal, pódense escoitar as voces dos veciños dende as súas ventás. Por algunha razón inexplicable, son maioría os berros das mulleres, máis afiados, máis parecidos a un lamento, que chaman covardes aos policías. E acompañan a súa voz do son metálico dos cubertos golpeando as cazolas. Esa é a sinfonía que persegue cada movemento dos axentes antidisturbios, que buscan na noite a mozos violentos vidos de fóra e non os encontran. Corenta detidos, 40 veciños, ese é o balance dos primeiros días.

Durante a mañá do martes, a voz da revolta estendeuse por vez primeira polos colexios e institutos. Formáronse piquetes informativos e os profesores daban conta de que, nas clases de bacharelato, faltara moita xente. "Podería dicirse que case a metade dos alumnos non foron a clase", manifestaba un xefe de estudos. Burgos amenceu con chuvia, así que foron os mozos que custodiaron durante todo o día e baixo unha carpa de plástico, a chamada zona cero.

Abonda entrar en calquera abastecemento para advertir que a notoriedade adquirida polo Gamonal é o comentario inevitable. Quitámoslle tempo a Rajoy e ao Obama, dicía un ancián ante as imaxes de televisión nunha cafetaría. Hai un sentimento de satisfacción polo atraso das obras e por colocar ao barrio no mapa da actualidade. Ese orgullo de pertenza ao barrio é un sentimento que vén de lonxe: "Gamonal é sinónimo de resistencia", explicaBegoña Bernal, profesora de Xeografía Humana da Universidade de Burgos e autora dun libro sobre os antecedentes deste barrio (DeGamonal a Burgos, editorial Aldecoa). "Moita xente xa non se acorda, pero cando o secuestro de Ortega Lara, había cada luns unha manifestación na Praza Maior, pero cada xoves había outra noGamonal, un barrio que tivo unha vocación de resistencia que non existe noutros distritos de Burgos,".
Conocido es que, hasta 1955, Gamonal fue un pueblo que bordeaba el camino de Santiago. En tiempos lejanos, sede del monasterio de San Juan de Ortega, cuyos monjes jerónimos se dedicaban a recoger los cadáveres del camino para darles sepultura. Llegado el siglo XVII, esta orden decidió donar a los 14 vecinos de Gamonal el uso y disfrute de sus pertenencias y todas sus tierras, a ellos y a sus herederos, por un complejo sistema conocido como enfiutesis, de tal manera que al morir el heredero o su viuda, el alcalde hacía pública la vacante y realizaba la adjudicación por turno entre los vecinos más antiguos. Era una especie de herencia colectiva o gestionada colectivamente.

Situado en el camino que se dirige a Irún por un lado y a Logroño por el otro, el municipio de Gamonal sirvió también de lugar donde se comenzaron a instalar empresas, entre otras cosas porque no pagaban impuestos. Al tiempo que Gamonal disponía de tierras y de una salida natural hacia el norte, carecía de agua, abastecimiento para el que dependía del Ayuntamiento de Burgos. Los intentos de Burgos por anexionarse Gamonal y los de este pequeño pueblo por retrasar la anexión duraron varios siglos.

“La burguesía no quería obreros en el centro de Burgos, así que la construcción de un polo industrial significó la definitiva expansión de Gamonal a finales de los años 50”, explica Begoña Bernal, “donde se concentró una tipo de urbanismo intensivo con pocas dotaciones”. Una sucesión desordenada de bloques altos terminó sembrando la salida de Burgos por la nacional de Irún y determinando el perfil de la calle Vitoria, la principal avenida de la ciudad. “Nadie planificó aparcamientos porque nadie se imaginaba que los obreros llegaran algún día a tener coches”, significa Bernal. “Por el contrario, Gamonal se desarrolló siempre como un barrio cohesionado y con tendencia al asociacionismo”.


A diferencia de cualquier otro distrito de Burgos, cuanto sucede en Gamonal es posible seguirlo a través de las redes sociales, acompañado de fotos e imágenes en movimiento. Hay representantes de diferentes asociaciones, pero no un único líder. Esa imagen de ausencia de portavoces en medio de un conflicto, de espíritu asambleario recuerda a lo conocido a partir del Movimiento 15-M. Manejar la notoriedad adquirida será un problema. Expertos policiales reconocen que las palabras de Francisco Martínez, secretario de Estado de Seguridad, acusando a “turistas radicales” de ser los provocadores del conflicto, no han sido muy afortunadas. “Casi supone una invitación a radicales de otras ciudades”, señala un mando policial. Las noticias sobre el incremento de dotación policial van acompañadas de los preparativos de la fiesta de los titos, a celebrar este viernes en el centro de lo que fue el antiguo pueblo de Gamonal. Los vecinos cruzan apuestas sobre la presencia del alcalde.