Un equipo de investigadores chineses e estadounidenses determinou a estrutura molecular do receptor CCR5, unha das dúas principais vías polas que o VIH infecta o organismo, segundo publica hoxe a revista Science.
O CCR5 é un dos dous puntos de acceso coñecidos utilizados polo virus para comezar o ataque ao sistema inmunolóxico humano. O outro receptor é o CXCR4, cuxa estrutura xa fora descifrada anteriormente polo mesmo equipo en 2010.
Ambas 'as' dúas 'portas de acceso' pertencen ao grupo de receptores celulares adaptados a proteínas G (GPCRs), encargados de interaccionar coas moléculas extracelulares, activar as vías de transdución de sinais e efectuar as súas respostas. Polo tanto, son claros obxectivos de estudo para mellorar os fármacos actuais.
Os investigadores identificaron a porta de entrada do VIH ás células que o virus vai destruír, as células diana. Isto facilitará que se poidan facer deseños de novos inhibidores ao ter detallado a estrutura molecular en alta resolución", explica a SINC Javier Martínez-Picado, investigador da Sida IrsiCaixa e membro do equipo que descifrou a finais de 2012 como o VIH invadía as células do sistema inmunitario responsables da propagación do virus polo organismo.
"É coma se alguén quere entrar a roubar un piso pero ten que ser trasladado dende a fronteira da cidade ata o lugar. Nós caracterizamos ese transportador. Agora, determinaron a porta de acceso á casa, describe Martínez-Picado.
Mellorar medicamentos
Os resultados da investigación servirán para mellorar os medicamentos existentes baseados na inhibición dos receptores do CCR5, e tamén abren unha nova vía para o desenvolvemento de fármacos retrovirais de nova xeración.
"A identificación da estrutura de CCR5 afonda no mecanismo que utiliza o VIH para acceder ao organismo. Esta caracterización, xunto co coñecemento de CXCR4, establece unha base para o descubrimento de fármacos de nova xeración dirixidos a inhibir a entrada do virus e as súas diferentes cepas", explica a SINC Beili Wu, da Academia das Ciencias de Shangai (China) e un dos autores do estudo.
"Esperamos que os resultados se poidan utilizar para comprender os detalles moleculares das cepas virais do VIH e para desenvolver novas moléculas de inhibición", conclúe o investigador.
O poder do CCR5
Durante o proceso de infección, unha proteína do virus VIHfusiónase coa membrana celular, para acceder posteriormente ao seu núcleo e 'contaxiala. Para determinar a estrutura, os investigadores utilizaron un tratamento retroviral, o maraviroc. Este fármaco, que bloquea os receptores do CCR5, impide a circulación das células infectadas.
O estudo tamén revelou aspectos sobre as diferenzas nas estruturas dos receptores CCR5 e CXCR4 en relación á unión co inhibidor. Estes achados axudarán a explicar por que unha molécula de VIH elixe un camiño ou outro para infectar.
"A pesar de CCR5 e CXCR4 teñen unha estrutura xeral moi similar, existen unhas diferenzas moi pequenas, que probablemente explicarán como son recoñecidas as distintas cepas do VIH polos diferentes receptores," asegura Wu.
miércoles, 18 de diciembre de 2013
Nus e en fila para ser desinfectados: así acollen en Lampedusa os inmigrantes
A inmigración e Lampedusa é unha asociación que nos últimos meses foi ligada á traxedia. De novo a sombra do terror sobrevoa a esta illa italiana onde, segundo un vídeo que acaba de ver a luz, se desinfecta, literalmente e coma se de animais se tratase, as persoas que chegan ás súas costas procedentes doutros países en busca dun futuro mellor.
O vídeo, difundido pola televisión italiana RAI2, mostra a inmigrantes que chegan ao centro de acollida da illa siciliana en fila e nus, á intemperie, para ser desinfectados. As imaxes causaron unha onda de balbordo e indignación no país, que presenciou a morte de 366 inmigrantes no mes de outubro a causa dun naufraxio nesa mesma illa.
A primeira en lanzar a voz de protesta foi a alcaldesa de Lampedusa,Giusi Nicolini, quen denunciou as condicións ás que son sometidos os inmigrantes chegados ao centro de acollida da illa italiana e lamentou que eran propias de "un campo de concentración".
O vídeo, difundido no telexornal da cadea pública RAI2, foi gravado por un inmigrante co seu teléfono móbil e nel vese como os recén chegados ao centro de acollida son postos en fila á intemperie e, tras espirse diante dos demais, son sometidos á desinfección da sarna.
"Estas imaxes recórdanme a un campo de concentración e demostran que o modelo de acollida, do que Lampedusa e Italia seavergüenza, ten" que "cambiar", denunciou a alcaldesa, quen engadiu que nunca tivese esperado ver estas imaxes xusto dous meses despois do naufraxio que suscitou "bágoas e promesas" e no que morreron 366 persoas.
No vídeo, escóitanse os comentarios de Khalid, quen gravou as imaxes, e lamenta como son tratados os inmigrantes neste centro de acollida no que aínda hai sobrevivientes do naufraxio do pasado tres de outubro.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=XL7M3ykTci0
O vídeo, difundido pola televisión italiana RAI2, mostra a inmigrantes que chegan ao centro de acollida da illa siciliana en fila e nus, á intemperie, para ser desinfectados. As imaxes causaron unha onda de balbordo e indignación no país, que presenciou a morte de 366 inmigrantes no mes de outubro a causa dun naufraxio nesa mesma illa.
A primeira en lanzar a voz de protesta foi a alcaldesa de Lampedusa,Giusi Nicolini, quen denunciou as condicións ás que son sometidos os inmigrantes chegados ao centro de acollida da illa italiana e lamentou que eran propias de "un campo de concentración".
O vídeo, difundido no telexornal da cadea pública RAI2, foi gravado por un inmigrante co seu teléfono móbil e nel vese como os recén chegados ao centro de acollida son postos en fila á intemperie e, tras espirse diante dos demais, son sometidos á desinfección da sarna.
"Estas imaxes recórdanme a un campo de concentración e demostran que o modelo de acollida, do que Lampedusa e Italia seavergüenza, ten" que "cambiar", denunciou a alcaldesa, quen engadiu que nunca tivese esperado ver estas imaxes xusto dous meses despois do naufraxio que suscitou "bágoas e promesas" e no que morreron 366 persoas.
No vídeo, escóitanse os comentarios de Khalid, quen gravou as imaxes, e lamenta como son tratados os inmigrantes neste centro de acollida no que aínda hai sobrevivientes do naufraxio do pasado tres de outubro.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=XL7M3ykTci0
Morre o famoso ladrón británico Ronnie Biggs, un dos autores do asalto ao tren de Glasgow
Ronnie Biggs, un dos máis notorios criminais do Reino Unido e coñecido polo seu papel no famoso asalto ao tren de Glasgow de 1963, morreu o mércores aos 84 anos, informou o seu voceiro.
Biggs gañou notoriedade hai 50 anos como integrante dunha banda de 15 membros que conseguiu deter un tren nocturno da Royal Mail(o tren postal) tras manipular os sinais ferroviarios.
Ao final, o grupo de ladróns conseguiu 2,6 millóns de libras (4,2 millóns de euros), o que equivale a uns 40 millóns de libras en diñeiro de hoxe.
Biggs foi atrapado despois do roubo e recibiu unha sentenza de cárcere de 30 anos, pero escapou do cárcere e pasou 36 anos fuxido. Lonxe de esconderse, levaba unha vida de playboy en América do Sur.
Finalmente, entregouse á policía británica en 2001, pero foi indultado e posto en liberdade en 2009 por motivos de saúde.
Biggs gañou notoriedade hai 50 anos como integrante dunha banda de 15 membros que conseguiu deter un tren nocturno da Royal Mail(o tren postal) tras manipular os sinais ferroviarios.
Ao final, o grupo de ladróns conseguiu 2,6 millóns de libras (4,2 millóns de euros), o que equivale a uns 40 millóns de libras en diñeiro de hoxe.
Biggs foi atrapado despois do roubo e recibiu unha sentenza de cárcere de 30 anos, pero escapou do cárcere e pasou 36 anos fuxido. Lonxe de esconderse, levaba unha vida de playboy en América do Sur.
Finalmente, entregouse á policía británica en 2001, pero foi indultado e posto en liberdade en 2009 por motivos de saúde.
Ningunha ONG recibiu nada nos dous partidos de Messi en Colombia
Nunca foron partidos benéficos, só un negocio para algúns. O astro arxentino Lionel Messi xogou dous encontros en Colombia, en xuño pasado, e mentres a el e a algún dos seus amigos os pagaron dous millóns e medio de dólares, segundo afirma un dos empresarios que o trouxeron, os organizadores perderon diñeiro e tampouco houbo fondos para fundacións.
No mundo do fútbol comentouse como algo raro que Messi viñese se non era un partido a beneficio de ningún xogador nin dunha ONG. Estaríalle facendo un favor a alguén», dille este diario o directivo dun equipo da Primeira División colombiana, que pide anonimato. «Ninguén do fútbol coñecía os promotores, iso sorprendeunos», afirma Luis Bedoya, presidente da Federación Colombiana de Fútbol. E un recoñecido axente de xogadores sinala que «non» ten lóxica que Messi se preste a facer eses partidos».
En Colombia, en todo caso, recibírono cos brazos abertos, aínda que outra cousa foi a asistencia ao estadio. Andrés Botero e Harrison González, os promotores dos partidos, só conseguiron completar un 60% do aforamento en Bogotá e a metade en Medellín.
«O de Messi estivo bastante grave en Bogotá», asegurou nunha emisora local González. Non foi un partido benéfico, foi comercial (...). Nós pagamos aos xogadores uns 5.000 millóns de pesos [2,5 millóns de dólares] e todo se fixo bancarizado». Os promotores, non obstante, malia que recadaron unha suma importante coas entradas e os patrocinadores, como BBVA, non cubriron os gastos. Perderon tanto que o partido de Medellín llo pasaron ao arxentino Guillermo Marín no último momento.
No mundo do fútbol comentouse como algo raro que Messi viñese se non era un partido a beneficio de ningún xogador nin dunha ONG. Estaríalle facendo un favor a alguén», dille este diario o directivo dun equipo da Primeira División colombiana, que pide anonimato. «Ninguén do fútbol coñecía os promotores, iso sorprendeunos», afirma Luis Bedoya, presidente da Federación Colombiana de Fútbol. E un recoñecido axente de xogadores sinala que «non» ten lóxica que Messi se preste a facer eses partidos».
En Colombia, en todo caso, recibírono cos brazos abertos, aínda que outra cousa foi a asistencia ao estadio. Andrés Botero e Harrison González, os promotores dos partidos, só conseguiron completar un 60% do aforamento en Bogotá e a metade en Medellín.
«O de Messi estivo bastante grave en Bogotá», asegurou nunha emisora local González. Non foi un partido benéfico, foi comercial (...). Nós pagamos aos xogadores uns 5.000 millóns de pesos [2,5 millóns de dólares] e todo se fixo bancarizado». Os promotores, non obstante, malia que recadaron unha suma importante coas entradas e os patrocinadores, como BBVA, non cubriron os gastos. Perderon tanto que o partido de Medellín llo pasaron ao arxentino Guillermo Marín no último momento.
NANOMÍSILES TELEDIRIXIDOS CONTRA O CANCRO
Nas súas orixes, a quimioterapia conseguía curar algúns pacientes de cancro intoxicándoos e levándoos ao bordo da morte. Co tempo, os investigadores lograron que a toxicidade dos tratamentos se centre máis nas células cancerosas e dane menos as células sas. O invento que mereceu este ano o premio na categoría de investigación foi a tecnoloxía desenvolvida por Patrick Couvreur e o seu equipo na Universidade París Sur e o Centro Nacional de Investigacións Científicas para crear nanomísiles teledirixidos contra o cancro.
Os investigadores franceses lograron empaquetar os fármacos dentro de cápsulas diminutas (70 veces menores que un glóbulo vermello) e biodegradables que permiten transportalos a través do torrente sanguíneo de forma segura ata que chegan ao seu obxectivo. Segundo explica a EPO, este enfoque minimiza o dano provocado polo medicamento no tecido san e permite aplicar doses maiores de forma localizada que poden incrementar ata dez veces a eficacia da quimioterapia. O mercado deste tipo de produtos estímase en máis de 55.000 millóns de euros ao ano.
Os investigadores franceses lograron empaquetar os fármacos dentro de cápsulas diminutas (70 veces menores que un glóbulo vermello) e biodegradables que permiten transportalos a través do torrente sanguíneo de forma segura ata que chegan ao seu obxectivo. Segundo explica a EPO, este enfoque minimiza o dano provocado polo medicamento no tecido san e permite aplicar doses maiores de forma localizada que poden incrementar ata dez veces a eficacia da quimioterapia. O mercado deste tipo de produtos estímase en máis de 55.000 millóns de euros ao ano.
En Marte hubo un río
non dos obxectivos de Curiosity neste ano foi estudar a presenza de auga en Marte, como primeiro paso para determinar se existiu a vida neste planeta.
É pronto aínda para saber se houbo vida, pero non para saber que, efectivamente, si houbo auga. Isto era un dato xa coñecido polos científicos, pero un mes despois da súa chegada, Curiosity enviou probas de ter encontrado o leito dun río, seco dende hai séculos, pero río á fin e ao cabo. Por primeira vez, hai evidencias de que a auga corría pola superficie do planeta.
É pronto aínda para saber se houbo vida, pero non para saber que, efectivamente, si houbo auga. Isto era un dato xa coñecido polos científicos, pero un mes despois da súa chegada, Curiosity enviou probas de ter encontrado o leito dun río, seco dende hai séculos, pero río á fin e ao cabo. Por primeira vez, hai evidencias de que a auga corría pola superficie do planeta.
Entre outros factores, a clave do descubrimento foron as pedras redondeadas encontradas na superficie. A súa forma sinalaba que sufriran a erosión por rozamento durante anos, mentres que o seu tamaño de varios centímetros probaba que esa erosión non podía terse producido pola acción do vento. Algo con máis forza -como a auga- tiña que telas arrastrado e féitose rodar.
O equipo que analiza a información enviada por Curiosity concluíu que nesa zona debeu correr hai séculos un río cunha profundidade aproximada dun metro. Dese suposto torrente de auga, xa só queda o camiño que seguía.
O equipo que analiza a información enviada por Curiosity concluíu que nesa zona debeu correr hai séculos un río cunha profundidade aproximada dun metro. Dese suposto torrente de auga, xa só queda o camiño que seguía.
A Lúa é poeirenta, pegañenta e abrasiva
Darse un paseo pola Lúa non é tan idílico como nos mostran as fotos dos astronautas do programa Apolo. O po que se encontra na superficie lunar é un material abrasivo, pegañento e pouco saudable para respirar.
Un equipo anglo-francés de científicos modelaron como este po afectará aos vehículos rover que enviemos de novo á superficie lunar (axencias espaciais de todo o mundo teñen plans para continuar a exploración da Lúa nas próximas dúas décadas), e cren que existe un grave risco de que rovers que se movan arredor da saída e o solpor poidan quedar envolvidos en po.
O traballo foi presentado na última Reunión Nacional de Astronomía que se celebra en St. Andrews (Reino Unido). Os principais problemas asociados co molesto po son a súa abrasividade, a adherencia ás roupas e os equipos, a redución da visibilidade e o efecto sobre a saúde humana da inhalación das partículas de po. Os astronautas descubriron que o po se pegaba a todos os materiais, algo que podería ser fatal se dana sistemas de soporte vital.
Un equipo anglo-francés de científicos modelaron como este po afectará aos vehículos rover que enviemos de novo á superficie lunar (axencias espaciais de todo o mundo teñen plans para continuar a exploración da Lúa nas próximas dúas décadas), e cren que existe un grave risco de que rovers que se movan arredor da saída e o solpor poidan quedar envolvidos en po.
O traballo foi presentado na última Reunión Nacional de Astronomía que se celebra en St. Andrews (Reino Unido). Os principais problemas asociados co molesto po son a súa abrasividade, a adherencia ás roupas e os equipos, a redución da visibilidade e o efecto sobre a saúde humana da inhalación das partículas de po. Os astronautas descubriron que o po se pegaba a todos os materiais, algo que podería ser fatal se dana sistemas de soporte vital.
ADEUS AOS DENTISTAS
DESCUBRIMENTOS CIENTIFICOS (14 Novembro 2013) "Adeus aos dentistas: descobren unha bacteria capaz de evitar a carie"..Científicos españois descubriron unha bacteria capaz de previr un problema dental que afecta case ao 90% da poboación do planeta: a caries.
miércoles, 11 de diciembre de 2013
A TERAPIA XENÉTICA
Se un xene dá problemas, ou simplemente non se encontra no noso xenoma, podemos inserir unha copia funcional e eliminar os síntomas da enfermidade (especialmente, se é hereditaria). A idea non é nova o primeiro tratamento con terapia xénica realizouse en 1990, pero os avances máis prometedores producíronse na última década. Está aínda en fase de desenvolvemento, pero en 2008 aplicouse con éxito na Universidade de Pennsylvania para tratar unha cegueira conxénita chamada amaurose de Leber e tamén podería combater aadrenoleucodistrofia, a periodontite, a hemofilia.
Un viúvo alega a 'mala fe' dos seus cuñados para desherdalo
a herdanza de 385.927 euros mantén enfrontados a oito irmáns co seu cuñado dende 2010, data na que este último, Camilo Váquez, os denunciou por estafa procesual. A querela fai referencia á conivencia entre Baptista, Manuel, Castor, Consolo, Eladio, Antonio,José e Julio Fernández Ferro para que o xuíz de Celanova os declarase herdeiros universais da súa irmá Olimpia, sen advertir ao togado que a finada, viúva do seu primeiro marido, contraera segundas nupcias o 8 de xaneiro de 2000.
estafa (agravada polo prexuízo económico causado),así como a nulidade do auto que declara herdeiros aos acusados.
Estes últimos, alegan que reclamaron o patrimonio da súa irmá porque a voda celebrada no Santuario do Cristal, en Vilanova dous Infantes, á que estiveron invitados tres deles, fora un 'paripé', unha especie de 'unión de feito' para acalar faladurías, alegando, así mesmo, que non constaba no Rexistro Civil (o matrimonio inscribiuse cando Olimpia Fernández Ferro xa morrera e non antes para que ambos os dous seguisen cobrando as súas respectivas pensións ). Pero onte o cura Antonio Gómez deixou claro que casou a Camilio eOlimpia ante os ollos da Igrexa católica e 4 o invitados. Precisamente, a estratexia pola que os inculpados cuestionaron a validez do casamento fala, segundo o letrado da acusación particular, da 'mala fe' por parte dos inculpados para 'enganar o xuíz, ocultándolle o matrimonio e así prexudicar os dereitos hereditarios do cónxuxe'. A fiscal, pola súa banda, aprecia unha 'intencionalidade maliciosa'.
A representante do ministerio público e a letrada da defensa interpretan de forma distinta o Código Civil. Para a primeira, o viúvo é o lexítimo herdeiro porque 'só se perde o dereito a herdar con sentenza de separación firme e cando conste separación nun documento fidedigno de mutuo acordo'.
Pero, segundo a letrada da defensa, o artigo 945 introduciu unha modificación en 2005 no que se contempla a opción da 'separación de feito', cando cesa a convivencia por vontade dun ou de ambos os dous cónxuxes. Para acreditalo chamou a declarar a toda unha batería de testemuñas -veciños, amigos da falecida, a súa perruqueira... - e demostrar que Camilo e Olimpia xa non eran parella. Todo iso co fin último de evidenciar que os acusados obraron de forma lexítima á hora de invocarse como herdeiros xa que 'o viúvo perdera os dereitos sucesorios', e que a súa actuación non ten transcendencia penal.
En escena irrompeu onte outra testemuña, Paco Cid, quen dixo que mantivera unha relación sentimental con Olimpia de nove meses, aínda que a fixeron pública tres antes de morrer. 'Ela nunca me falou de Camilo como o seu marido pero si do seu primeiro esposo', comentou onte.
Varios vecinos 'puerta con puerta', tal como se identificaron, alegaron que el matrimonio había roto al menos un año antes del fallecimiento. Alguno, incluso, le puso fecha: 'Lo dejaron cuando la difunta en agosto de 2008 pidió auxilio porque la estaba maltratando'.
estafa (agravada polo prexuízo económico causado),así como a nulidade do auto que declara herdeiros aos acusados.
Estes últimos, alegan que reclamaron o patrimonio da súa irmá porque a voda celebrada no Santuario do Cristal, en Vilanova dous Infantes, á que estiveron invitados tres deles, fora un 'paripé', unha especie de 'unión de feito' para acalar faladurías, alegando, así mesmo, que non constaba no Rexistro Civil (o matrimonio inscribiuse cando Olimpia Fernández Ferro xa morrera e non antes para que ambos os dous seguisen cobrando as súas respectivas pensións ). Pero onte o cura Antonio Gómez deixou claro que casou a Camilio eOlimpia ante os ollos da Igrexa católica e 4 o invitados. Precisamente, a estratexia pola que os inculpados cuestionaron a validez do casamento fala, segundo o letrado da acusación particular, da 'mala fe' por parte dos inculpados para 'enganar o xuíz, ocultándolle o matrimonio e así prexudicar os dereitos hereditarios do cónxuxe'. A fiscal, pola súa banda, aprecia unha 'intencionalidade maliciosa'.
A representante do ministerio público e a letrada da defensa interpretan de forma distinta o Código Civil. Para a primeira, o viúvo é o lexítimo herdeiro porque 'só se perde o dereito a herdar con sentenza de separación firme e cando conste separación nun documento fidedigno de mutuo acordo'.
Pero, segundo a letrada da defensa, o artigo 945 introduciu unha modificación en 2005 no que se contempla a opción da 'separación de feito', cando cesa a convivencia por vontade dun ou de ambos os dous cónxuxes. Para acreditalo chamou a declarar a toda unha batería de testemuñas -veciños, amigos da falecida, a súa perruqueira... - e demostrar que Camilo e Olimpia xa non eran parella. Todo iso co fin último de evidenciar que os acusados obraron de forma lexítima á hora de invocarse como herdeiros xa que 'o viúvo perdera os dereitos sucesorios', e que a súa actuación non ten transcendencia penal.
En escena irrompeu onte outra testemuña, Paco Cid, quen dixo que mantivera unha relación sentimental con Olimpia de nove meses, aínda que a fixeron pública tres antes de morrer. 'Ela nunca me falou de Camilo como o seu marido pero si do seu primeiro esposo', comentou onte.
Varios vecinos 'puerta con puerta', tal como se identificaron, alegaron que el matrimonio había roto al menos un año antes del fallecimiento. Alguno, incluso, le puso fecha: 'Lo dejaron cuando la difunta en agosto de 2008 pidió auxilio porque la estaba maltratando'.
As protestas policiais esténdense por Arxentina mentres o Goberno pide paz
A bóla das protestas policiais en Arxentina non para de crecer. E con ela, o drama dos saqueos e as mortes. Hai unha semana os axentes da provincia de Córdoba extorsionaron as autoridades ao negarse a saír dos cuarteis ata que non lles subisen o soldo. E a cidade, a 700 quilómetros de Bos Aires, quedou en mans dos saqueadores. O gobernador peronista de Córdoba, José Manuel de la Sota, enfrontado ao Goberno peronista de Cristina Fernández, menosprezou o problema. Á súa vez, o Goberno de Fernándezcometeu o erro de non lle enviar reforzos ao seu rival político ata que De la Sota non o pedise polo conduto regulamentario. A consecuencia de toda esa cadea de erros, a cidade de 1,2 millóns de habitantes quedou durante 35 horas no medio do caos, morreu unha persoa e decenas resultaron feridas. Finalmente, De la Sotaoutorgou aos policías case todo o que esixiron. O salario básico pasou da miseria dos seus 6.000 pesos (uns 500 euros no mercado extraoficial) a multiplicarse por dous. Os policías e o gobernador mostráronse sorrintes tras o acordo. Pero o problema só acababa de empezar para o resto do país.
En menos de dous días os policías de cinco provincias arxentinas comezaron a esixir aumentos con parecidos métodos de forza. Conforme algúns gobernadores accedían aos seus reclamos noutras provincias acuartelábanse outros axentes. En menos dunha semana producíronse decenas de saqueos en provincias como o Chaco,Tucumán, Jujuy, Entre Ríos ou Santa Fe. O luns pola mañá xa se contaban oito mortos. A maioría deles eran asaltantes de comercio. Pero tamén faleceu asfixiado o propietario chinés dun local en Glewe morreu baleado un subcomisario no Chaco. A mecha das protestas estendérase por 17 provincias. En moitas delas os gobernadores aumentaron os soldos e os axentes depuxeron a súa actitude. Pero en sete aínda non se chegara a ningún acordo o luns pola tarde.
O gran temor do Goberno é que os saqueos cheguen ao Gran Bos Aires, a periferia da capital, onde se concentra as maiores bolsas de pobreza do país. Para evitar o contaxio, o gobernador de Bos Aires,Daniel Scioli, adiantou a paga extra de Nadal a medio millón de empregados públicos e decretou un aumento de soldo para os policías de case o dobre nos seus salarios mínimos. Pasarán dos 4.700 pesos mensuais (390 euros se se cambian no mercado negro, o único onde se poden conseguir euros) aos 9000 (750). Os policías bonaerenses quedan por debaixo dos seus compañeiros de Córdoba, pero de momento parece que a maioría se conforma. En calquera caso, o Goberno decidiu reforzar con xendarmes nacionais a vixilancia dos supermercados da periferia bonaerense.
O gobernador José Manuel de la Sota acudiu o martes á Casa Rosada para entrevistarse co Xefe de Gabinete, Jorge Capitanich. Intentaron ofrecer unha mensaxe de unidade. "Quero pedir desculpas aos cordobeses, que seguramente esperaban moito máis de nós, do Goberno nacional, da policía, e dos propios veciños que participaron da pillaxe", admitiu De la Sota. " (Era) impensable para calquera gobernante que esta reclamación salarial derivaba nesta situación que se vive nas provincias. (...) Se rompeu o contrato social", engadiu.
Os saqueos e asasinatos sucedíanse mentres o Goberno cortaba o tráfico de centro de Bos Aires para festexar o martes 10 de decembro os 30 anos de Goberno en democracia, dende que asumiu o seu mandato o dirixente da Unión Cívica Radical Raúl Alfonsín. A presidenta Cristina Fernández, que reduciu de forma tallante as súas aparicións en público dende que lle foi operada dun hematoma cranial e lle descubriron unha arritmia no corazón, previra pronunciar un discurso na Casa Rosada. O Goberno organizou un concerto na Praza Maior coa actuación de grandes artistas locais como León Gieco, a selección nacional de Tango, Cacho Castaña e Adriana Varela. Invitárase aos catro expresidentes -Carlos Menem, Fernando De la Rúa, Adolfo Rodríguez Saá, Eduardo Duhalde- e aos familiares de Raúl Alfonsín. Todo estaba programado para enxalzar os valores que fixeron posible -a pesar de todos os pesares- a convivencia pacífica entre arxentinos. E de pronto, coouse na festa o fantasma dos saqueos.
En menos de dous días os policías de cinco provincias arxentinas comezaron a esixir aumentos con parecidos métodos de forza. Conforme algúns gobernadores accedían aos seus reclamos noutras provincias acuartelábanse outros axentes. En menos dunha semana producíronse decenas de saqueos en provincias como o Chaco,Tucumán, Jujuy, Entre Ríos ou Santa Fe. O luns pola mañá xa se contaban oito mortos. A maioría deles eran asaltantes de comercio. Pero tamén faleceu asfixiado o propietario chinés dun local en Glewe morreu baleado un subcomisario no Chaco. A mecha das protestas estendérase por 17 provincias. En moitas delas os gobernadores aumentaron os soldos e os axentes depuxeron a súa actitude. Pero en sete aínda non se chegara a ningún acordo o luns pola tarde.
O gran temor do Goberno é que os saqueos cheguen ao Gran Bos Aires, a periferia da capital, onde se concentra as maiores bolsas de pobreza do país. Para evitar o contaxio, o gobernador de Bos Aires,Daniel Scioli, adiantou a paga extra de Nadal a medio millón de empregados públicos e decretou un aumento de soldo para os policías de case o dobre nos seus salarios mínimos. Pasarán dos 4.700 pesos mensuais (390 euros se se cambian no mercado negro, o único onde se poden conseguir euros) aos 9000 (750). Os policías bonaerenses quedan por debaixo dos seus compañeiros de Córdoba, pero de momento parece que a maioría se conforma. En calquera caso, o Goberno decidiu reforzar con xendarmes nacionais a vixilancia dos supermercados da periferia bonaerense.
O gobernador José Manuel de la Sota acudiu o martes á Casa Rosada para entrevistarse co Xefe de Gabinete, Jorge Capitanich. Intentaron ofrecer unha mensaxe de unidade. "Quero pedir desculpas aos cordobeses, que seguramente esperaban moito máis de nós, do Goberno nacional, da policía, e dos propios veciños que participaron da pillaxe", admitiu De la Sota. " (Era) impensable para calquera gobernante que esta reclamación salarial derivaba nesta situación que se vive nas provincias. (...) Se rompeu o contrato social", engadiu.
Os saqueos e asasinatos sucedíanse mentres o Goberno cortaba o tráfico de centro de Bos Aires para festexar o martes 10 de decembro os 30 anos de Goberno en democracia, dende que asumiu o seu mandato o dirixente da Unión Cívica Radical Raúl Alfonsín. A presidenta Cristina Fernández, que reduciu de forma tallante as súas aparicións en público dende que lle foi operada dun hematoma cranial e lle descubriron unha arritmia no corazón, previra pronunciar un discurso na Casa Rosada. O Goberno organizou un concerto na Praza Maior coa actuación de grandes artistas locais como León Gieco, a selección nacional de Tango, Cacho Castaña e Adriana Varela. Invitárase aos catro expresidentes -Carlos Menem, Fernando De la Rúa, Adolfo Rodríguez Saá, Eduardo Duhalde- e aos familiares de Raúl Alfonsín. Todo estaba programado para enxalzar os valores que fixeron posible -a pesar de todos os pesares- a convivencia pacífica entre arxentinos. E de pronto, coouse na festa o fantasma dos saqueos.
El alcalde de Buenos Aires, el conservador Mauricio Macri, indicó que se deberían haber postergado los festejos. El diputado opositor Ricardo Alfonsín, hijo del primer presidente de la democracia, también pidió que se aplazara la fiesta. Y el gobernador peronista del Chaco, Juan Carlos Bacileff Ivanoff, aclaró que iba a asistir a la Casa Rosada porque la presidenta se lo pidió “personalmente", aunque advirtió de que no tenía ganas de "festejar nada".
O alcalde de Bos Aires, o conservador Mauricio Macri, indicou que se deberían ter postergado os festexos. O deputado opositor Ricardo Alfonsín, fillo do primeiro presidente da democracia, tamén pediu que se aprazase a festa. E o gobernador peronista do Chaco, Juan Carlos Bacileff Ivanoff, aclarou que ía asistir á Casa Rosada porque a presidenta llo pediu "persoalmente", aínda que advertiu de que non te ganas de "festexar nada".
Finalmente, a festa celebrouse. E Cristina Fernández asegurou no seu discurso de conmemoración dos 30 anos que os saqueos foron planificados. "Eu non son inxenua. Non creo nas casualidades. Tampouco creo nos feitos que se xeran por contaxio, porque por contaxio son as papeiras ou as varíolas," sinalou. "Sempre son en decembro (os saqueos), parece que o contaxio ten data moi precisa. A presidenta engadiu que os asaltos se executaron con "precisión cirúrxica".
Os saqueos remiten ao peor da historia recente arxentina, a aquel decembro de 2001 en que as rúas de Bos Aires se poboaron de cidadáns que berraban "Que se vaian todos". O Goberno cre que o feito de que os saqueos coincidan coa conmemoración dos 30 anos indica que se pretende desestabilizar o Goberno. Pero o certo é que os reclamos dos axentes afectaron tanto ás provincias gobernadas pola oposición coma a outras en mans de kirchneristas. E só piden máis diñeiro.
Finalmente, a festa celebrouse. E Cristina Fernández asegurou no seu discurso de conmemoración dos 30 anos que os saqueos foron planificados. "Eu non son inxenua. Non creo nas casualidades. Tampouco creo nos feitos que se xeran por contaxio, porque por contaxio son as papeiras ou as varíolas," sinalou. "Sempre son en decembro (os saqueos), parece que o contaxio ten data moi precisa. A presidenta engadiu que os asaltos se executaron con "precisión cirúrxica".
Os saqueos remiten ao peor da historia recente arxentina, a aquel decembro de 2001 en que as rúas de Bos Aires se poboaron de cidadáns que berraban "Que se vaian todos". O Goberno cre que o feito de que os saqueos coincidan coa conmemoración dos 30 anos indica que se pretende desestabilizar o Goberno. Pero o certo é que os reclamos dos axentes afectaron tanto ás provincias gobernadas pola oposición coma a outras en mans de kirchneristas. E só piden máis diñeiro.
Marte tería grandes reservas de auga no seu interior
A través do estudo de meteoritos, científicos afirman que os volcáns inundaron Marte de auga.
Segundo os científicos, Marte podería ter verdadeiros océanos de auga baixo terra.
O descubrimento suxire que antigas erupcións volcánicas poderían ter enchido Marte de auga, creando un hábitat favorable á vida tal e como a coñecemos.
Segundo parece, os meteoritos de Marte conteñen sorprendentes cantidades de minerais hidratados, que incorporan auga nas súas estruturas cristalinas.
Os autores do estudo calculan que o manto do planeta contén entre 70 e 300 partes por millón de auga, abondo para cubrir o planeta de líquido entre 200 e 1.000 metros.
«Estamos a falar de mesmo máis auga da que contén o manto superior da Terra», afirma o director do estudo Francis McCubbin, da Universidade de Novo México, en Albuquerque.
E se aínda hai auga no manto marciano, significa que probablemente había moita no seu interior cando se formou o planeta.
«Despois de todo, non temos que depender de fontes de auga como cometas ou asteroides», engade McCubbin.
De ser así, é probable que aconteza o mesmo con outros planetas rochosos, como Mercurio, Venus e a Terra, ou algúns asteroides de gran tamaño.
«A Terra non é única», afirma McCubbin. «Deberiamos encontrar auga en case todo o Sistema Solar».
Erupcións volcánicas
O equipo de McCubbin encontrou auga ao analizar os meteoritos que chegaron á Terra expulsados de Marte por impactos de asteroides.
Estes meteoritos son basálticos (conteñen basalto), o que significa que deberon formarse a partir de magmas profundos que alcanzaron a superficie tras erupcións volcánicas.
Ao examinar coidadosamente un mineral chamado apatita, os científicos encontraron ións de hidroxilo, unha forma de auga que contén un átomo de osíxeno ligado a un átomo de hidróxeno.
A presenza de hidroxilo significa que a auga estándar (un átomo de osíxeno e dous de hidróxeno) tamén estaba presente no magma marciano. Non obstante, debido a que o hidroxilo está máis unido á rocha que a auga normal, os ións quédanse atrás cando o resto da auga sae expulsada da lava.
Según McCubbin, a partir de la cantidad de hidroxilo de los meteoritos es posible saber cuánta agua hay en el interior de Marte.
«Utilizamos a apatita como un densímetro para rexistrar a cantidade de auga que había na rocha antes de gasificarse, afirma. Por exemplo, estudos similares da apatita lunar en 2010 descubriron que o interior da lúa era cen veces máis húmido do que se pensaba.
Ademais, os meteoritos examinados procedían de basaltos moi novos, de entre 150 e 350 millóns de anos, o que significa que probablemente todas as grandes erupcións de Marte ao longo da súa historia levaron auga á superficie, incluíndo as erupcións que tiveron lugar durante o chamado período de Noé, cando o planeta era tan quente como para conter auga en estado líquido na superficie.
Igualmente, é posible que erupcións máis recentes creasen zonas que fosen temporalmente favorables á existencia de vida.
«Isto converte as rexións volcánicas nas máis prometedoras á hora de buscar vida pasada en Marte», conclúe McCubbin.
Ademais, os meteoritos examinados procedían de basaltos moi novos, de entre 150 e 350 millóns de anos, o que significa que probablemente todas as grandes erupcións de Marte ao longo da súa historia levaron auga á superficie, incluíndo as erupcións que tiveron lugar durante o chamado período de Noé, cando o planeta era tan quente como para conter auga en estado líquido na superficie.
Igualmente, é posible que erupcións máis recentes creasen zonas que fosen temporalmente favorables á existencia de vida.
«Isto converte as rexións volcánicas nas máis prometedoras á hora de buscar vida pasada en Marte», conclúe McCubbin.
Secretos dos simios
En 1961 a primatóloga Jane Goodall e utilizou o apoio de National Geographic para investigar os chimpancés. Goodall descubriu un comportamento que ata o momento se pensaba que só se daba en seres humanos: a fabricación de ferramentas.
miércoles, 27 de noviembre de 2013
Programar a entrenar a Mente Subconsciente
A mente consciente pode procesar ao redor de 40 bits de información por segundo, mentres que a mente subconsciente pode procesar 40 millóns de bits de información por segundo. Imaxínese se vostede puidese adestrar a mente subconsciente, depositando millóns de instrucións por segundo e organizala de xeito consciente e preciso.
Por suposto, nós constantemente programamos a nosa mente subconsciente, sen decatarnos sequera do que estamos a facer. As conversacións que temos connosco mesmos e con outras
persoas, a información que recibimos, as nosas experiencias e os nosos hábitos de pensamento. O resultado pódese ver nos patróns nas nosas vidas, xa que a mente subconsciente controla funcións vitais do corpo; a este resultado chámaselle comunmente como "O Poder da Mente".
Un pequeno exemplo da potencia adestrar a mente subconsciente é o seguinte: unha das funcións do corpo controladas polo subconsciente é a produción e a absorción da HGH (hormona de crecemento humano). Unha das razóns dos efectos físicos do envellecemento é a diminución da tendencia do corpo para producir e absorber menos HGH. Se se puidese programar o subconsciente, poderíase indicar a mente para que poida aumentar a produción e a absorción da propia HGH natural do seu corpo, axudando así a diminuír os efectos dos efectos do envellecemento.
Todos temos un montón de hábitos dos que estamos ao tanto, a partir dos hábitos físicos dos hábitos mentais e emocionais, e pode tomar un traballo inmenso de tempo e forza de vontade (por non falar da terapia) para cambiar estes hábitos. Mesmo algo tan aparentemente simple como pensar en positivo, ou pensar en sentimentos de felicidade, pode chegar a ser un gran desafío. Se se ten un bo adestramento, é posible mellorar o poder da mente.
Hai varias maneiras coas que vostede pode intentar adestrar a mente subconsciente, algúns destas son conscientes e manuais, outras son máis directas e automáticas. O que si é certo é que hai unha relación directa entre o que algúns especialistas chaman como ciencia e mente.
Moitas persoas optan por usar as afirmacións, porque son doadas de empezar a usar. Con afirmacións é esencial o uso do tempo presente, por exemplo: pasei o meu exame de condución" en lugar de "vou pasar o meu exame de condución". As afirmacións poden tomar moito tempo, teñen que ser repetidas moitas veces, e durante un longo período antes de que a mensaxe poida chegar ata o subconsciente.
Por suposto, nós constantemente programamos a nosa mente subconsciente, sen decatarnos sequera do que estamos a facer. As conversacións que temos connosco mesmos e con outras
persoas, a información que recibimos, as nosas experiencias e os nosos hábitos de pensamento. O resultado pódese ver nos patróns nas nosas vidas, xa que a mente subconsciente controla funcións vitais do corpo; a este resultado chámaselle comunmente como "O Poder da Mente".
Un pequeno exemplo da potencia adestrar a mente subconsciente é o seguinte: unha das funcións do corpo controladas polo subconsciente é a produción e a absorción da HGH (hormona de crecemento humano). Unha das razóns dos efectos físicos do envellecemento é a diminución da tendencia do corpo para producir e absorber menos HGH. Se se puidese programar o subconsciente, poderíase indicar a mente para que poida aumentar a produción e a absorción da propia HGH natural do seu corpo, axudando así a diminuír os efectos dos efectos do envellecemento.
Todos temos un montón de hábitos dos que estamos ao tanto, a partir dos hábitos físicos dos hábitos mentais e emocionais, e pode tomar un traballo inmenso de tempo e forza de vontade (por non falar da terapia) para cambiar estes hábitos. Mesmo algo tan aparentemente simple como pensar en positivo, ou pensar en sentimentos de felicidade, pode chegar a ser un gran desafío. Se se ten un bo adestramento, é posible mellorar o poder da mente.
Hai varias maneiras coas que vostede pode intentar adestrar a mente subconsciente, algúns destas son conscientes e manuais, outras son máis directas e automáticas. O que si é certo é que hai unha relación directa entre o que algúns especialistas chaman como ciencia e mente.
Moitas persoas optan por usar as afirmacións, porque son doadas de empezar a usar. Con afirmacións é esencial o uso do tempo presente, por exemplo: pasei o meu exame de condución" en lugar de "vou pasar o meu exame de condución". As afirmacións poden tomar moito tempo, teñen que ser repetidas moitas veces, e durante un longo período antes de que a mensaxe poida chegar ata o subconsciente.
¿Podrá existir unha cura para a ceguera?
A ciencia médica continúa avanzando a pasos axigantados. Sempre existen enfermidades e doenzas que, en certa época, se consideraron incurables, pero que na actualidade xa non. Iso aconteceu no pasado e seguirá acontecendo sempre.
Cegueira por dexeneración da retina
Nesta oportunidade, quero comentarche sobre os importantes avances que se lograron no mundo da oftalmoloxía.
Cabe aclarar que non se trata da cura para calquera tipo de cegueira, senón soamente para aquela producida por danos na retina e en persoas cuxo nervio óptico se mantén intacto.
Os científicos levan moitos anos xa tratando de realizar implantes de fotorreceptores que poidan devolver a visión. Malia ter certo éxito (por exemplo, lograron que persoas sen visión poidan distinguir luces e sombras), non lograron resolver substancialmente o problema da cegueira, dado que con estes implantes de retina non se pode recoñecer caras nin tampouco distinguir obxectos. É un grao de visión que non axuda ao desenvolvemento pleno da persoa.
Novos experimentos en implantes de retina
Pero todo isto parece estar a punto de cambiar co recente implante de retina que realizaron os científicos Sheila Nirenberg e Chethan Pandarinath, cuxos resultados publicaron na revista Proceedings ofNational Academy of Sciences.
Este implante realizárono en ratos cegos e devolvéronlles a visión. Pero non unha visión parcial, ou soamente de contrastes, senón unha visión que é case equivalente á normal, con posibilidade de percibir os detalles con gran claridade.
En que consiste a nova achega?
A base deste proxecto, é o descubrimento do patrón de códigos que utiliza o ollo para enviar a información visual ao cerebro.
Este código foi incorporado ás próteses de retina e implantado nos ollos dos ratos. Os resultados foron sorprendentes. Os ratos experimentaron unha recuperación do 90% da súa visión, segundo botaron os datos experimentais.
A implantación deste código nas próteses de retina resultou ser moito máis exitosa que o simple aumento da resolución da mesma prótese, que é o que se facía anteriormente.
Esta investigación está aínda nas súas primeiras etapas. Os implantes foron realizados unicamente en ratos e aínda falta un longo camiño para que se poidan realizar estas próteses de retina con éxito en humanos.
Pero o importante agora é que, por fin, hai unha luz ao final de túnel. Son ao redor de 25 millóns de persoas no mundo que sofren de cegueira producida por dexeneración da retina e que agora poden revivir a chama da esperanza de que algún día os seus ollos poidan volver ver o mundo.
Cegueira por dexeneración da retina
Nesta oportunidade, quero comentarche sobre os importantes avances que se lograron no mundo da oftalmoloxía.
Cabe aclarar que non se trata da cura para calquera tipo de cegueira, senón soamente para aquela producida por danos na retina e en persoas cuxo nervio óptico se mantén intacto.
Os científicos levan moitos anos xa tratando de realizar implantes de fotorreceptores que poidan devolver a visión. Malia ter certo éxito (por exemplo, lograron que persoas sen visión poidan distinguir luces e sombras), non lograron resolver substancialmente o problema da cegueira, dado que con estes implantes de retina non se pode recoñecer caras nin tampouco distinguir obxectos. É un grao de visión que non axuda ao desenvolvemento pleno da persoa.
Novos experimentos en implantes de retina
Pero todo isto parece estar a punto de cambiar co recente implante de retina que realizaron os científicos Sheila Nirenberg e Chethan Pandarinath, cuxos resultados publicaron na revista Proceedings ofNational Academy of Sciences.
Este implante realizárono en ratos cegos e devolvéronlles a visión. Pero non unha visión parcial, ou soamente de contrastes, senón unha visión que é case equivalente á normal, con posibilidade de percibir os detalles con gran claridade.
En que consiste a nova achega?
A base deste proxecto, é o descubrimento do patrón de códigos que utiliza o ollo para enviar a información visual ao cerebro.
Este código foi incorporado ás próteses de retina e implantado nos ollos dos ratos. Os resultados foron sorprendentes. Os ratos experimentaron unha recuperación do 90% da súa visión, segundo botaron os datos experimentais.
A implantación deste código nas próteses de retina resultou ser moito máis exitosa que o simple aumento da resolución da mesma prótese, que é o que se facía anteriormente.
Esta investigación está aínda nas súas primeiras etapas. Os implantes foron realizados unicamente en ratos e aínda falta un longo camiño para que se poidan realizar estas próteses de retina con éxito en humanos.
Pero o importante agora é que, por fin, hai unha luz ao final de túnel. Son ao redor de 25 millóns de persoas no mundo que sofren de cegueira producida por dexeneración da retina e que agora poden revivir a chama da esperanza de que algún día os seus ollos poidan volver ver o mundo.
viernes, 15 de noviembre de 2013
O PLANETA IDÉNTICO Á TERRA
DESCUBRIMENTOS CIENTIFICOS (13 Novembro 2013) ||||| "Descobren o planeta máis parecido á terra fóra do sistema solar".. Científicosdescubriron recentemente un planeta similar á terra a 430 anos luz. Chamado Kepler-Kepler-78b, o recente descubrimento encóntrase fóra o noso sistema solar e orbita unha estrela similar ao sol. ..
jueves, 14 de noviembre de 2013
A IDADE DO UNIVERSO
O equipo da sonda da NASA Wilkinson Microwave Anisotropy Probe(WMAP), puido realizar a primeira detección de helio pre - estelar, podendo así determinar hai cantos anos se produciu en Big Bang e por ende saber a idade aproximada do Universo.
Logo de ma dun ano de traballo os científicos puideron capturar a luminiscencia do Big Bang, denominada "fondo cósmico de microondas".
O comunicado de prensa emitido pola NASA cando se informou do descubrimento dicía:
A luz que vemos hoxe en día, como o fondo cósmico de microondas, viaxou por máis de 13 millóns de anos para chegar ata nós.
É dicir que a investigación permitiu determinar a idade do Universo nuns 13.7 mil millóns de anos (cunha porcentaxe moi pequena de erro) e coñecer que a materia escura constitúe o 23,3% deste e a enerxía escura, o 72%.
A partir dos resultados das investigacións o equipo de científicos deWMAP realizou unha liña de tempo do Universo que é a que se ve na imaxe a continuación.
Logo de ma dun ano de traballo os científicos puideron capturar a luminiscencia do Big Bang, denominada "fondo cósmico de microondas".
O comunicado de prensa emitido pola NASA cando se informou do descubrimento dicía:
A luz que vemos hoxe en día, como o fondo cósmico de microondas, viaxou por máis de 13 millóns de anos para chegar ata nós.
É dicir que a investigación permitiu determinar a idade do Universo nuns 13.7 mil millóns de anos (cunha porcentaxe moi pequena de erro) e coñecer que a materia escura constitúe o 23,3% deste e a enerxía escura, o 72%.
A partir dos resultados das investigacións o equipo de científicos deWMAP realizou unha liña de tempo do Universo que é a que se ve na imaxe a continuación.
miércoles, 9 de octubre de 2013
COMO VIVIREMOS EN 2036
http://www.youtube.com/watch?v=HlxgLsq0HvA
A aceleración dos cambios deste tempo fan difícil de imaxinar un futuro que seguro será tan diferente coma se tivesen pasado varios séculos: sobrevida de séculos, medioa ambiente, enerxía, convivencia, pobreza, ciencia e tecnoloxía. Un excelente documental de Documentos TV: de @rtve sobre como viviremos en 2036 e os desafíos que deberemos enfrontar para chegar a esa data.
Contan as previsións que para 2036 seremos uns 8.000 millóns de habitantes na Terra, 53 millóns en España. Os nenos que nacen hoxe nos países desenvolvidos vivirán cen anos. Consumiremos un 50 por 100 máis de enerxía. A metade dos coches serán eléctricos. As enfermidades hereditarias deixarán de selo. O superacelerador de partículas terá reproducido un Big Bang completo. A comida chegará ás casas 'intelixentes' lista para consumir. E quen non estea na rede, non existirá.Cambiando a toda velocidade.
Os antropólogos din que os cambios se están a producir a tal velocidade que todo pode acontecer no próximo cuarto de século. "Nun futuro levaremos sensores na solapa da chaqueta e medirannos todos os nosos parámetros vitais", asegura Ricardo Ibarra, director do Instituto de Nanociencia de Aragón.
'Nestes momentos, un dos principais obxectivos está na Lúa e en Marte', di Pedro Pérez-Zapardiel, director da estación da NASA enRobledo de Chavela, onde se recollen os sinais das sondas que percorren a vía láctea en busca de planetas similares á Terra.
Materias primas e sobreexplotación
Javier Solana: podemos ter un plan B, o que non temos é un planetaB
Un dos puntos máis preocupantes cando se pensa no futuro son as materias primas e a sobreexplotación destas. "Estamos a consumir recursos a uns niveis e a un ritmo frenético e, desgraciadamente, iso non pode seguir así", advirte o xeólogo-oceanógrafo Adolfo Uriarte.
Para Javier Solana, ex Alto Representante para a Política Exterior e de Seguridade Común da Unión Europea, a preservación do noso planeta e todo o referente ao cambio climático é un desafío global fundamental para o futuro que esixe medidas inmediatas "Porque non hai máis que un planeta. Podemos ter un plan B, o que non temos é un planeta B".
Malos presaxios e bos propósitos
O futuro adivíñase superpoboado, interconectado, envellecido, máis asiático, máis seco...
'Destino 2036' propón unha viaxe a un futuro, para moitos, incerto. Unha ruta marcada de malos presaxios e bos propósitos. Os expertos coinciden en que hai evidencias en todos os campos de que estamos nunha situación moi complexa. "Fixemos cousas mal e por iso en vinte ou vinte e cinco anos poderiamos sufrir un colapso da especie" augura Eudald Carbonell, codirector de escavacións deAtapuerca.
Non obstante, tamén haberá grandes avances na investigación contra certas enfermidades, roupas intelixentes que hidraten a pel e acheguen as vitaminas necesarias ou deseños de prótese e implantes cunhas expectativas espectaculares.
O documental 'Destino 2036' demostra que en tempos de incerteza, é cando o ser humano máis se pregunta polo porvir. E o mundo no que se somerxe nesa mirada ao futuro, está superpoboado, interconectado, envellecido, é máis asiático, máis seco e con avances científicos e tecnolóxicos que apenas podemos imaxinar.
Mentres tanto, segundo algunhas previsións astronómicas, un grande asteroide, chamado Apophis, pasará moi preto da Terra en 2036. E hai quen sostén que impactará con ela.
A aceleración dos cambios deste tempo fan difícil de imaxinar un futuro que seguro será tan diferente coma se tivesen pasado varios séculos: sobrevida de séculos, medioa ambiente, enerxía, convivencia, pobreza, ciencia e tecnoloxía. Un excelente documental de Documentos TV: de @rtve sobre como viviremos en 2036 e os desafíos que deberemos enfrontar para chegar a esa data.
Contan as previsións que para 2036 seremos uns 8.000 millóns de habitantes na Terra, 53 millóns en España. Os nenos que nacen hoxe nos países desenvolvidos vivirán cen anos. Consumiremos un 50 por 100 máis de enerxía. A metade dos coches serán eléctricos. As enfermidades hereditarias deixarán de selo. O superacelerador de partículas terá reproducido un Big Bang completo. A comida chegará ás casas 'intelixentes' lista para consumir. E quen non estea na rede, non existirá.Cambiando a toda velocidade.
Os antropólogos din que os cambios se están a producir a tal velocidade que todo pode acontecer no próximo cuarto de século. "Nun futuro levaremos sensores na solapa da chaqueta e medirannos todos os nosos parámetros vitais", asegura Ricardo Ibarra, director do Instituto de Nanociencia de Aragón.
'Nestes momentos, un dos principais obxectivos está na Lúa e en Marte', di Pedro Pérez-Zapardiel, director da estación da NASA enRobledo de Chavela, onde se recollen os sinais das sondas que percorren a vía láctea en busca de planetas similares á Terra.
Materias primas e sobreexplotación
Javier Solana: podemos ter un plan B, o que non temos é un planetaB
Un dos puntos máis preocupantes cando se pensa no futuro son as materias primas e a sobreexplotación destas. "Estamos a consumir recursos a uns niveis e a un ritmo frenético e, desgraciadamente, iso non pode seguir así", advirte o xeólogo-oceanógrafo Adolfo Uriarte.
Para Javier Solana, ex Alto Representante para a Política Exterior e de Seguridade Común da Unión Europea, a preservación do noso planeta e todo o referente ao cambio climático é un desafío global fundamental para o futuro que esixe medidas inmediatas "Porque non hai máis que un planeta. Podemos ter un plan B, o que non temos é un planeta B".
Malos presaxios e bos propósitos
O futuro adivíñase superpoboado, interconectado, envellecido, máis asiático, máis seco...
'Destino 2036' propón unha viaxe a un futuro, para moitos, incerto. Unha ruta marcada de malos presaxios e bos propósitos. Os expertos coinciden en que hai evidencias en todos os campos de que estamos nunha situación moi complexa. "Fixemos cousas mal e por iso en vinte ou vinte e cinco anos poderiamos sufrir un colapso da especie" augura Eudald Carbonell, codirector de escavacións deAtapuerca.
Non obstante, tamén haberá grandes avances na investigación contra certas enfermidades, roupas intelixentes que hidraten a pel e acheguen as vitaminas necesarias ou deseños de prótese e implantes cunhas expectativas espectaculares.
O documental 'Destino 2036' demostra que en tempos de incerteza, é cando o ser humano máis se pregunta polo porvir. E o mundo no que se somerxe nesa mirada ao futuro, está superpoboado, interconectado, envellecido, é máis asiático, máis seco e con avances científicos e tecnolóxicos que apenas podemos imaxinar.
Mentres tanto, segundo algunhas previsións astronómicas, un grande asteroide, chamado Apophis, pasará moi preto da Terra en 2036. E hai quen sostén que impactará con ela.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)